
„Tnę się, chlastam, wyrzynam, szatkuję, robię sobie sznyty.” – poznaj Camille, główną bohaterkę „Ostrych przedmiotów” Gillian Flynn!
„Ostre przedmioty” to kryminał ze świetnie oddaną duszną atmosferą małej mieściny i główną bohaterką przeżywającą tu katusze, która jeśli nie pije to zażywa narkotyki lub jest naszprycowana lekami. W stanie skrajnego wycieńczenia nerwowego i na ciągłym kacu próbuje odkryć tajemnice, które skrywa Wind Gap.
Camille Preaker pracuje w chicagowskiej gazecie „Daily Post”. To czwarta co do wielkości gazeta w tym mieście. Kobieta specjalizuje się w morderstwach, gwałtach i innych kryminalnych sprawach. Frank Curry, jej szef, który lubi zgrywać gbura, a w rzeczywistości jest poczciwym naczelnym, wierzy, że Camille ma talent i pewnego dnia napisze świetny tekst, za który otrzyma nagrodę.
Właśnie nadarza się okazja. W miasteczku Wind Gap popełniono morderstwo. Rok temu uduszono tu dziewczynkę – dziewięcioletnią Ann Marie Nash, której ciało wrzucono do potoku, ale najpierw martwemu dziecku wyrwano zęby… Teraz zaginęło kolejne dziecko – dziesięcioletnia Natalie Jane Keene. Curry wysyła Camille do Wind Gap i oczekuje dobrego artykułu. Chce, by jego gazeta jako pierwsza relacjonowała wydarzenia z małego miasteczka w stanie Missouri.
Jak się okazuje, Wind Gap to rodzinne miasteczko Camille. Wciąż mieszka tu jej matka, ojczym i ich córka – Adora i Alan oraz Amma Crellin. Camille miała także rodzoną siostrę, ale Marian zmarła jako dziecko w jej trzynaste urodziny.
„[…] moja matka nie otrząsła się z żalu. Do dziś jest jej ulubionym hobby.”
Camille nie była w rodzinnym mieście od sześciu lat. Powrót źle na nią wpływa.
„Byłam jak otwarta rana. Czułam się przepełniona łzami niczym wezbrany balon z wodą, który tylko czeka na ukłucie szpilki.”
Wracają wspomnienia… Była klasowym odmieńcem, spiętą i znerwicowaną ósmoklasistką. Gdy wydoroślała i stała się atrakcyjną dziewczyną zyskała popularność, jednak nie odmieniło to jej losu.
Duszna atmosfera małej mieściny i spotkanie z matką, która nigdy nie próbowała budować z nią bliskości, zdystansowanym ojczymem i wrogo nastawioną przyrodnią siostrą powodują, że Camille częściej pije.
„Alkohol zawsze kojarzył mi się z lubrykantem, zapewniał mi ochronę przed ostrymi myślami pojawiającymi się w mojej głowie.”
Powracają też autodestrukcyjne zachowania. Jako nastolatka okaleczała się. Jej ciało pokryte jest wyrytymi w skórze słowami. Cięcie dawało jej poczucie bezpieczeństwa. Dziś robi tylko notatki na skórze…
„Krążyłam po pokoju, próbując odzyskać normalny oddech i ugasić płomień pod skórą. Ogień huczał jednak we mnie. Czasami moje blizny żyją swoim życiem.”
Do rozwiązania sprawy morderstw w Wind Gap zostaje oddelegowany policjant z Kansas City – Richard Willis. Camille próbuje wyciągnąć od niego informacje. Ale ani on, ani mieszkańcy nie chcą z nią rozmawiać. To, że pochodzi z Wind Gap miało być dla niej atutem, ale okazało się, że ludzie są w stosunku do niej nieufni, czują się urażeni, że wróciła tylko z powodu morderstwa. Musi więc sama dociec co dzieje się w mieście. Do Camillie powoli dociera przerażająca prawda…
Mimo, że dość łatwo domyślić się, kto stoi za morderstwami i jaka mroczna tajemnica kryje się za koszmarnym dzieciństwem bohaterki, książkę warto przeczytać. Gillian Flynn pisze bardzo obrazowo, dodając do opisów szczegóły, które przemawiają do wyobraźni, dzięki temu łatwo przenieść się w opisywane miejsca i czuć to, co czują bohaterowie.
Książka przeczytana, teraz czas na serial!



About Author

