-
Jeśli jesteś kobietą, musisz przeczytać tą książkę! Sprawdź dlaczego.
Po kilku rozdziałach książki „Dziewczyna, kobieta, inna” autorstwa Bernardine Evaristo wiedziałam już, że trzymana w ręku powieść będzie świetna! Uwielbiam historie pokazujące różne pokolenia, powiązania i różnice między nimi. Bohaterkami książki są w większości czarnoskóre kobiety, o różnej orientacji seksualnej, mieszkające w Londynie. Poznajemy historie dwunastu kobiet w różnym wieku. Babć, matek i córek. Jak świat długi i szeroki kobiety borykają się z podobnymi problemami. Czytamy więc o związkach, macierzyństwie, ucieczce przed biedą, rasizmie i dyskryminacji. O tym czym był i jak wyglądał feminizm kiedyś, a jaką rolę pełni obecnie. Część bohaterek to kobiety otwarcie sprzeciwiające się utartemu porządkowi. Inne, szczególnie te ze starszego pokolenia, walczą o siebie w świecie,…
Zobacz również
Kolej podziemna to czytelnicza podróż, której długo nie da się zapomnieć!
To już 4 tom Odrodzonego Królestwa Elżbiety Cherezińskiej. Już wiadomo, że będzie 5! To świetna wiadomość dla tych, którzy nie chcą żegnać się z Łokietkiem.
„Miniaturzystka” opowiada o XVII wiecznym Amsterdamie, zagadkowej miniaturzystce i tajemnicach, które wychodząc na jaw burzą spokój miasta!
-
Pierwsza książka Nosowskiej to była rozgrzewka, w drugiej autorka wali między oczy niczym zawodowy bokser. Trzecia to pewnie będzie nokaut!
Genialna książka, która odpowiada na pytanie, dlaczego samotne dzieciństwo i okres dojrzewania spędzony z rodzicami, którzy nie mają dla nas czasu, a gdy już spojrzą w naszą stronę to dla naszego dobra rzucą uwagę, że jesteśmy do niczego, by zmotywować nas do nauki, programuje nas na nieszczęśliwych ludzi. „Powrót z bambuko” Katarzyny Nosowskiej to książka zdecydowanie bardziej prywatna. W pierwszej, „A ja żem jej powiedziała”, też były rozdziały osobiste, ale więcej było tekstów lekkich, zabawnych, celnie i z humorem punktujących polską rzeczywistość. W drugiej książce jest bardziej intymnie. Artystka pisze o wydarzeniach bardzo osobistych. O emocjach, które doskonale znamy. Gniewie, żalu, złości, smutku, wstydzie, ale też o dojrzałości, którą z…
-
„Kobieta ze szkła” to powieść głębsza niż początkowo się wydaje!
Jest zimno. Bardzo! I bardzo biednie. Wielu ludzi głoduje. Walka o przetrwanie, zapewnienie sobie schronienia, ciepła i jedzenia to główne zajęcia Islandczyków XVII wieku. Islandia, 1686 rok Kiedy bogaty Jón Eiríksson szuka żony, wielu mieszkańców Skálhot oczekuje, że Rósa odwzajemni jego zainteresowanie, a oni dzięki temu będą mieli co jeść. Zwyczaj nakazywał, by mąż przekazywał żywność mieszkańcom wioski żony. Matka Rósy, Sigridúr, jest chora i dziewczyna boi się, że nie przeżyje zimy. Ojciec Rósy, Magnús, zmarł dwa lata temu. Mimo strachu, jaki budzi w Rósie Jón, dziewczyna decyduje się wyjść za niego. Jako żona ma być przede wszystkim posłuszna. To mężczyzna o wszystkim decyduje. Jón wielokrotnie jej o tym przypomina.…
-
12 opowiadań Tokarczuk, które obudzą twój umysł po zimie!
Ponoć opowiadania słabo się sprzedają. Kiedyś poproszono mnie o recenzję tomu z opowiadaniami, ale miałam zrobić to tak, żeby nie wspominać, że to opowiadania 😉 Zupełnie tego nie rozumiem… Uwielbiam opowiadania i uważam, że jest to forma trudna dla pisarza. Tekst musi być na tyle esencjonalny, żeby przykuć uwagę czytelnika, zaskoczyć go i dać się zapamiętać. W krótkiej formie trzeba przekazać maksimum treści. W powieści słabsze elementy łatwiej jest ukryć, czytelnik jest w stanie więcej wybaczyć, jeśli ogólnie historia mu się podoba. W opowiadaniu trzeba być od początku do końca na sto procent! O moim pierwszym spotkaniu z pisarstwem Olgi Tokarczuk pisałam przy okazji recenzji „Prowadź swój pług przez kości…
